Tino Ruyters, penningmeester SMART on Drugs | Gepubliceerd in De Morgen op 08 juni 2019
Hoe dikwijls zullen we nog maar eens hetzelfde nieuws horen rond het drugsfenomeen? ‘België spil van Europese drugmarkt’. ’Record aantal ton cocaïne in beslag genomen’. ‘De haven van Antwerpen is fysiek moeilijk af te sluiten’. ‘Het rioolwater vertoont meer sporen van frequent druggebruik‘. ‘Er zijn enorme winstmarges te boeken met drugshandel’ Enz, enz. Het antwoord op die problemen is steevast ook steeds hetzelfde. Er moet meer ingezet worden op strijd tegen de drugscriminaliteit. Er moet meer geïnvesteerd worden op politionele bestrijding. Nog maar eens een stroomplan of een drugsopsporingsteam. Doekjes voor het bloeden.
Daarom opnieuw een ondertussen ook al herhaalde boodschap. We moeten naar een andere benadering van het drugsfenomeen. De niet-beproefde aanpak van criminalisering van druggebruik, politionele strijd tegen drugsproductie en –handel van de voorbije 60 jaar vraagt om een grondige herziening. Het geweer moet van schouder veranderen, of niet dus. Het geweer moet weg en er moet grondig en deskundig nagedacht worden over een meer rationele en hopelijk effectievere aanpak.
Regulariseer het drugsfenomeen. Pak de bestaande wetgeving grondig aan. Haal persoonlijk druggebruik uit de strafwet. Haal productie en handel uit de handen van steeds rijker wordende criminele organisaties. Breng de zwarte drugseconomie in een door de overheid streng gereguleerd wettelijk kader. En breng nog een dooddoener tot leven: zet massaal meer in op preventie van middelengebruik en de schadelijke gevolgen ervan.
Een heuse paradigmaswitch die voor veel mensen moeilijk te vatten of te verteren is, maar die waarschijnlijk wel meer zoden aan de drugdijk zal brengen. We hebben een goed voorbeeld in die zin: roken van sigaretten krijgen we al veel beter gecontroleerd (i.c. gereguleerd) dan pakweg 25 jaar geleden, althans in de Westerse wereld. Ook voor de huidige illegale drugs zijn er modellen om tot regulering te komen om op zijn minst de criminaliteit en de maatschappelijke overlast sterk te verminderen en de gezondheid van druggebruikers (van velen dus) te verbeteren.
Wanneer gaan we als samenleving eindelijk die ommekeer durven maken en tot een effectievere aanpak van het drugsprobleem komen? In België, in Europa, mondiaal. Er zijn recente eerste pogingen in een aantal landen. Sommige daarvan blijken vrij succesvol te zijn, andere zijn minder geslaagd. Een succesfactor is alleszins dat de overheden stevig de reguleringstouwtjes in handen nemen.
Daarom vragen we dus een rationeel, open debat rond het drugsfenomeen waarbij gezocht wordt naar meer effectieve oplossingen voor ons gemeenschappelijk drugsprobleem. Smart On Drugs pleit voor een slimmer, menselijker, ambitieuzer, rechtvaardiger en totaal drugbeleid: www.smartondrugs.be.